Γιώργος Αργυρίου
Η ανάγκη επιβίωσης σε μία περίοδο που είχε σαν χαρακτηριστικό την πτώση των τιμών του ελαιολάδου, ήταν αυτή που οδήγησε τους παραγωγούς στην περιοχή των Γαργαλιάνων να συνεργασθούν κάτω από μία άλλη φιλοσοφία και θεώρηση των πραγμάτων.
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ελαιώνα ιδρύθηκε το 2004 και ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, Αθανασόπουλος Νίκος, αναφερόμενος στο ξεκίνημα, τονίζει ότι «μέσα από τον προβληματισμό που δημιουργήθηκε τότε, από τη μείωση της τιμής του ελαιολάδου και την ανάγκη να γίνουμε ανταγωνιστικοί απέναντι στο ισπανικό και στο ιταλικό ελαιόλαδο, καταλήξαμε ότι είναι μονόδρομος να ανεβάσουμε την ποιότητα του ελαιολάδου ώστε να βρει διέξοδο στις αγορές, αφού δεν ήταν δυνατόν να παίξουμε με τις τιμές, λόγω του μικρού κλήρου που υπάρχει».
Η ένταξη σε πρωτόκολλα ορθής καλλιεργητικής πρακτικής και η δημιουργία πιστοποιημένων προϊόντων, είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί δίχτυ προστασίας στην αλυσίδα περιβάλλον-παραγωγός-καταναλωτής. Η προσπάθεια του συνεταιρισμού στηρίχθηκε αρχικά από 102 παραγωγούς και έφτασε μέχρι και τους 200. Αυτό μεταφράζεται σε 5.000 στρέμματα και 100.000 ελαιόδεντρα.
Σήμερα, δηλώνει ο Νίκος Αθανασόπουλος, «έχουμε ένα προϊόν ολοκληρωμένης διαχείρισης που, αν και δεν είναι βιολογικό, είναι ιδιαίτερα προσεγμένο στη χρήση των φυτοφαρμάκων. Επίσης, παράγουμε και ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτας, ενώ το 90% του παραγόμενου προϊόντος φεύγει για Ιταλία με βυτία. Το υπόλοιπο πάει τυποποιημένο σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες».
Αναγκαία η προβολή για την προώθηση του προϊόντος
Ο κ. Αθανασόπουλος, κλείνοντας, τόνισε την ανάγκη να στηρίξει το κράτος την προβολή του ελληνικού ελαιόλαδου στο εξωτερικό, αφού είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «υπάρχει σοβαρό πρόβλημα αναγνωρισιμότητας του ελληνικού ελαιόλαδου στο εξωτερικό. Ας κοπούν κάποια κονδύλια από άχρηστες επιδοτήσεις και ας γίνει μία οργανωμένη εκστρατεία στο εξωτερικό, ώστε να γίνει γνωστό το ελαιόλαδο στις χώρες όπου υπάρχει κατανάλωση, για να ανοίξουμε νέες αγορές. Η στήριξη του κράτους σε αυτόν τον τομέα είναι απαραίτητη, αφού το μεγάλο πρόβλημα είναι το σωστό marketing». Παράλληλα, στον Συνεταιρισμό Ελαιώνας προχωράνε τις κινήσεις που πρέπει για να γίνουν επενδύσεις στις υποδομές.
Ήδη έχουν γίνει μελέτες, ώστε να χρηματοδοτηθεί ο Συνεταιρισμός για δημιουργία σύγχρονου αποθηκευτικού χώρου και τυποποιητηρίου. Ο αμέσως επόμενος –αλλά– μακρινός στόχος είναι το ελαιοτριβείο. «Μεγάλο ρόλο στην παραγωγή ελαιόλαδου με ποιοτικά χαρακτηριστικά παίζει και το ελαιοτριβείο. Είμαστε οι πρώτοι που είπαμε ότι το ελαιόλαδο πρέπει να βγαίνει 24 ώρες το αργότερο μετά τη συγκομιδή της ελιάς. Αυτό το τηρούμε με συνέπεια, ώστε οι καταναλωτές να έχουν ένα σωστό προϊόν. Κατά συνέπεια, μετά από μια πενταετία, ο επόμενος στόχος θα είναι η δημιουργία μίας μεγάλης μονάδας ελαιόλαδου».
Πέρα από την παραγωγή ελαιόλαδου, στον συνεταιρισμό σκέφτονται να δημιουργήσουν υποδομές, ώστε να αξιοποιήσουν όλα τα παράγωγα της ελιάς, από τα φύλλα της μέχρι και τον πυρήνα.