Ελαιόλαδο σε συλλεκτική συσκευασία προερχόμενο από αρχαία ελαιόδεντρα της Κρήτης! Σε αυτή την, μοναδικής σημασίας και αξίας, κίνηση προχώρησαν τα μέλη της Eπτάστικτου, ενός πρωτοπόρου κοινωνικού συνεταιρισμού της Ιεράπετρας που δε μοιάζει με τους άλλους.
Κι ενώ μέχρι σήμερα μιλούσαμε για συσκευασίες ελαιολάδου, που κατάφερναν μέσα από καλές δημόσιες σχέσεις και μάρκετινγκ να φθάνουν και να πωλούνται σε πανάκριβα καταστήματα ανά τον κόσμο, τα μέλη της Επτάστικτου σκέφτηκαν και έκαναν πράξη κάτι ακόμα πιο «προχωρημένο».
Η τυποποίηση του ελαιολάδου που παράγουν οι υπεραιωνόβιες ελιές τους ξεκίνησε την ελαιοκομική περίοδο 2016-17 και, μέσα από τη συνεργασία που είχαν, πρώτος καρπός της προσπάθειας τους ήταν 1000 φιάλες, των 500 ml, σε μια καλαίσθητη συλλεκτική συσκευασία δώρου, με διάθεση μόνο μέσα από προπαραγγελίες.
Κάθε συσκευασία, φέρει αριθμό σειράς, την φωτογραφία του συγκεκριμένου υπεραιωνόβιου ελαιόδεντρου, από το οποίο προέρχεται, το περιεχόμενο του, τον αύξοντα αριθμό του ελαιώνα, με περιγραφή (διαστάσεις, τοποθεσία κ.λπ.) και το ονοματεπώνυμο του παραγωγού ιδιοκτήτη.
Όλες οι συσκευασίες συνοδεύονται από ένθετο, σε οκτώ γλώσσες, που εξηγεί το πρόγραμμα δημιουργίας πολιτιστικού δικτύου υπεραιωνόβιων ελαιόδεντρων της Κρήτης.
Όπως αναφέρουν τα μέλη της Επτάστικτου τα έσοδα, από την πώληση των αριθμημένων συλλεκτικών συσκευασιών, διατίθενται για την πληρωμή δίκαιης τιμής στον παραγωγό ιδιοκτήτη, την ανάπτυξη της τοπικής απασχόλησης, την χρηματοδότηση του προγράμματος δημιουργίας πολιτιστικού δικτύου υπεραιωνόβιων ελαιόδεντρων και ανάδειξης των αρχαίων ελαιώνων.
Σήμα κατατεθέν του κοινωνικού συνεταιρισμού η Επτάστικτος, (αρχαία λέξη που σημαίνει 7 βούλες) είναι η καλύτερη φίλη του γεωργού, η πασχαλίτσα (Κοκκινέλλη η επτάστικτος/Coccinella septempunctata), που αφού αναπαραχθεί στις πιο ψηλές κορυφές ταξιδεύει στα πεδινά και συντροφεύει τους αγρότες στις καθημερινές τους εργασίες, προστατεύοντας ταυτόχρονα την παραγωγή τους από τα βλαβερά έντομα.
Η Επτάστικτος όμως δεν μένει μόνο στην παραγωγή και τυποποίηση του ελαιολάδου από τα αρχαία ελαιόδεντρα των μελών της, δημιουργεί παράλληλα εργαστήρια για παραγωγή προϊόντων με βάση το ελαιόλαδο, το μέλι , τα εσπεριδοειδή, όπως σαπούνια, κηραλοιφές, μαρμελάδες και συμμετέχει ή οργανώνει εκδηλώσεις και εθελοντικά προγράμματα, που σέβονται τον τοπικό πολιτισμό και το περιβάλλον.
Τα προϊόντα τους, υποστηρίζουν, πως είναι έργο ζωής με έναν απαράβατο ηθικό κώδικα, που επιτάσσει τον σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, τον μηδενισμό της χημικής επιβάρυνσης, την συνύπαρξη με την φύση και τα δημιουργήματα της, τον σεβασμό των εργατικών δικαιωμάτων, την δίκαιη τιμή για τον παραγωγό, την γνωριμία και την σωστή ενημέρωση του καταναλωτή.
Τα όποια κέρδη τους επανεπενδύονται στην προστασία του τόπου και της κληρονομιάς του, όπως για παράδειγμα στο πρόγραμμα για την καταγραφή και σωτηρία των αρχαίων ελαιοδέντρων.
Η δράση της Επτάστικτου ξεκίνησε το 2015, με έδρα το Κάτω Χωριό Ιεράπετρας έχοντας ως έμπνευση και πηγή δύναμης την ελιά του Αζοριά που βρίσκεται 1 χιλιόμετρο νότια του χωριού Καβούσι και πολύ κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο.
Η ελιά αυτή αποτελεί ένα φυσικό μνημείο και είναι η αρχαιότερη ελιά στον κόσμο. Μάλιστα είναι μπολιασμένη σε άγριο υποκείμενο, αποτελώντας το αρχαιότερο δείγμα μπολιάσματος ανά την υφήλιο.
Η ελιά όμως αυτή δεν είναι η μοναδική με ιστορία άνω των 2000 ετών , διαθέτει κι άλλες η ευρύτερη περιοχή και ολόκληρη η Κρήτη. Και από αυτές πλέον τα μέλη της Επτάστικτου μαζεύουν τον καρπό, χωρίς βίαιο τρόπο, όπως επισημαίνουν, αλλά μόνο με την αγάπη τους.
Σταγόνα σταγόνα το συγκέντρωσαν αυτό το λάδι σε μια συλλεκτική συσκευασία, με σκοπό να αναδείξουν τον πολιτισμό των αρχαίων ελαιόδεντρων και για πρώτη φορά αυτά να πάρουν τη θέση που τους αξίζει ώστε να μην κόβονται για καυσόξυλα.
Με αρχικό κεφάλαιο 2500 ελαιόδεντρα, πολλά εκ των οποίων είναι υπεραιωνόβια, αλλά και άλλες καλλιέργειες, και σε διασύνδεση με μικρές τουριστικές μονάδες της περιοχής, τα μέλη του εν λόγω κοινωνικού συνεταιρισμού θέλουν να φέρουν σε επαφή τους επισκέπτες με τον τρόπο ζωής και τον πολιτισμό της ενδοχώρας και της αυθεντικής Κρήτης, δεν είναι και λίγο αυτό σε μια εποχή που στο βωμό του χρήματος θυσιάζονται αξίες και ολόκληροι πολιτισμοί;