Δεν χρειάζεται κανείς από μας τις επιστημονικές μελέτες για να μάθει τις απεριόριστες ωφέλιμες ιδιότητες του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, και το πώς αυτό βοηθάει με πολλούς τρόπους την καλή μας υγεία. Μελέτες όμως συνεχίζουν να γίνονται και μία πρόσφατη έρχεται να προσθέσει μια ακόμη ωφέλιμη ιδιότητα στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, αυτήν της καταπολέμησης του διαβήτη τύπου Ι.
Η μελέτη εκπονήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Napoli Federico II, και τα αποτελέσματα της δημοσιεύτηκαν στο ισπανικό Mercacei. Κατέδειξε ότι η χρήση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου μειώνει το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα στα άτομα με διαβήτη τύπου 1 μετά το φαγητό, κάτι που δεν παρατηρείται όταν αντί για αυτό χρησιμοποιείται βούτυρο.
Οι ασθενείς έλαβαν μέρος στις δοκιμές με τη βοήθεια ενός εξ αποστάσεως ολοκληρωμένου συστήματος μέτρησης με αντλίες ινσουλίνης, συνεχή παρακολούθηση και καταγραφή της γλυκόζης, και άμεση μετάφραση των κλινικών στοιχείων. Για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου I ελήφθησαν υπόψη οι επιπτώσεις των τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες και λιπαρά για το χρονοδιάγραμμα και τη δόση χορήγησης της ινσουλίνης στα γεύματα.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο είναι το βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής και έχει ήδη αποδειχθεί ότι έχει ευεργετικές ιδιότητες σε άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις , στην υψηλή αρτηριακή πίεση και στο λιπώδες ήπαρ.
Στα συμπεράσματα της μελέτης αναφέρεται επίσης ότι ο περιορισμός του επιπέδου μεταγευματικής γλυκόζης όχι μόνο συμβάλλει στην πρόληψη των χρόνιων επιπλοκών του διαβήτη αλλά και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Οι ερευνητές εξηγούν ότι ‘τα ευεργετικά αποτελέσματα του έξτρα παρθένου ελαιολάδου που παρατηρήθηκαν στη μελέτη αυτή μπορεί να σχετίζονται, εκτός από την περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα λιπαρά, και σε άλλα βιοενεργά συστατικά, όπως οι με την αντιοξειδωτική τους δράση. Από την άλλη πλευρά, ας μην ξεχνάμε οτι το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο είναι μια λιπαρή ουσία πλούσια σε θερμίδες. Ως εκ τούτου, η ποσότητα που χρησιμοποιείται, τόσο σε διαβητικούς όσο και μη, πρέπει πάντα να συνεκτιμάται με τη συνολική πρόσληψη θερμίδων. Η μελέτη αυτή είναι ένας ακόμη λόγος να εξαπλωθεί η κατανάλωσή του σε όλο τον κόσμο.’